Και ενθυμούμαι, που όλοι –πτωχοί και πλούσιοι– το εθεωρούσαν τιμή τους ν’ανοίγ’ την πόρταν ατουν ο θείο μ’ ο Δημήτρης και να πλειοδοτούν εις εισφοράν , δίδοντας πρόθυμα τον οβολό τους. Και έτσι, για χάρι της εκκλησίας, έδιδε την συγκατάθεσί του και ο συγχωρημένος πατέρας μου να γυρίσω για τα Κάλαντα.
Ve, tüm -ptochoi hatırlamak ve etheorousan fiyat isteyerek bir bağış veren katkıları kapıyı Atun Dimitri ile kükürt ve ihale açılacak plousioi-. Ve böylece, kiliseye sayesinde, onun onayı ve Carols gitmek için affetmiş babamı verdi.